Çok projeliyim bu aralar ayıptır söylemesi. Bir sene oldu kimya mühendisliğinden mezun olalı. Şu an mühendisim yani ben. Ama istemiyorum mınakoyiim mühendislik yapmak. O yüzden sürekli değişik projelere açığım bir yıldır. Kendi kişisel projem stand-up komedyeni olarak anılmak. Böyle bilinmek. E stand-up dediğimiz meret de tek kişilik oluyor maalesef. Abim dediydi "Ya hocu ben de çıkayım sahneye, bir torpil döner mi ne dersin?" şeklinde. Dedim mafya mı lan bu "Gülün Lan!" diye bağırarak ateş mi edelim seyircinin ayağına. Gülmeyince gülünmüyor işte.
Oruçluyum bakmamalıyım, oruçluyum bakmamalıyım, oru... |
...
Hepsi yazlığa çekilmiş lan, yaşlı yaşlı adamlar tabii, ekime kadar buralardayız dedi. Sinirlendim ben de "gelmezseniz ekime kadar, yolunuz var s.kime kadar" diyecektim ama vazgeçtim. Yaşlı adamlar şimdi. Bir insan mankafa da olsa çok yaşlıysa hürmet göstermek zorundasın. Zaten çok yaşlı olduğu için mankafa olup olmadığını tam anlayamıyorsun. Yani saçma bir cevap verirse aptallıktan değil de, yaşlılıktandır diyorsun. Yaşlanmafobiya oluştu üzerimde şu anda.
Şimdi yine taksime gidiyorum amk. Taksim resmen ikinci evim gibi oldu. Starbucks'a sıçıyorum mesela, tüketim toplumunu bu şekilde eleştiriyorum. Kimileri eleştirilerinde burger'ı konu alıyor. Tercih meselesi. Geçen gün bir eleştirmişim starbucks'ı, resmen iki günlük eleştiri ihtiyacımı karşıladım. Şubeyi kapattılar, kapısına da "yeni bir kahve deniyoruz" diye not düşmüşler. Bu nasıl kahve kokusu amk. Bazen starbucks'ta uyuyorum. Çok rahat kanepeleri var.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder